Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2008

Χαζός ο έρωτας?

Να φράση που θέλει σκέψη! Μας αλλάζει, μας μαλακώνει, μας μπερδεύει, μας τρελαίνει, μας απογοητεύει… Και πάει λέγοντας! Τι στο διάολο κάνουμε ρε? Όλα αυτά και ορισμένοι θέλουμε ακόμα να ερωτευτούμε!? Δεν γίνεται κάτι παίζει εδώ και πρέπει να το ψάξουμε! Είναι χαζός ο έρωτας ή είναι χαζό να ερωτευόμαστε λάθος πρόσωπα, τα οποία δεν είναι στο ίδιο κλίμα με εμάς και έτσι δεν υπάρχει ανταπόκριση?(Μονόπλευρος έρωτας που λέγαμε). Συνήθως «χαζοί έρωτες», υπάρχουν σε νεαρές ηλικίες, όταν δεν ξέρουμε ξεκάθαρα αυτό που θέλουμε και τι να περιμένουμε από κάποιον/α. Μεγαλώνοντας όμως, αρχίζουμε να κατανοούμε τι συμβαίνει γύρω μας και ότι τελικά δεν είναι όλα μέσα σε ένα ροζ συννεφάκι! Κατά συνέπεια, επιλέγουμε με πιο πολλά κριτήρια! Έχω παρατηρήσει ότι δεν υπάρχουν παράπονα για χαζούς έρωτες από ενήλικες αλλά από έφηβους! Μπορεί να είναι και αυτή μια εξήγηση. Ακόμα όμως, εγώ δεν το πιάνω! Αφού έχει περάσει καιρός από τότε που είχαμε ερωτευτεί, δεν αναρωτιόμαστε ορισμένες φορές :«Τι έκανα ο βλάκας?» Αυτό όμως πως ερμηνεύεται? Έλα πια, αυτό με το μικρός/η και ανόητος/η το ακούσαμε, κάτι άλλο παίζει! Χμμμ… Πολλές πράξεις στη ζωή μας, τις μετανιώνουμε! Όποιος δεν έχει μετανιώσει ποτέ, σημαίνει ότι δεν έχει κάνει ποτέ λάθη στη ζωή του. Άρα, μετά από κακές εμπειρίες που βιώσαμε στον έρωτα αποδίδουμε ευθύνες ή στον έρωτα ή σε κάποιον άλλον! Φυσικά, κάπου έχουμε κάνει λάθος και εμείς, αλλά δεν το παραδεχόμαστε, είναι στην φύση μας μάλλον. Φτάνω όμως, στο συμπέρασμα, ότι ούτε ο έρωτας είναι χαζός, ούτε τα άτομα που ερωτευόμαστε… μήπως είμαστε εμείς χαζοί που ερωτευόμαστε?