Ζήλεια

Ζηλεύω, ζηλεύω εσένα που αγαπάω και λατρεύω… Γνωστό σε όλους μας ε? Η ζήλεια απευθύνεται στο αντικείμενο του πόθου μας και αφορά τη σύγκριση του εαυτού μας με τους άλλους. «Αν δεν τον έχω εγώ, δεν θα τον έχει καμία!»… Και τρώει ο αθώος μολύβι και αυτοκτονεί η ερωτευμένη! Η ζήλεια, δηλαδή ο πόθος για κάτι που δεν έχουμε εμείς, είναι ένα συναίσθημα από το οποίο έχουν υποφέρει και υποφέρουν πολλοί άνθρωποι. Θεωρώ ότι η ζήλεια μπορεί να είναι ερωτική αλλά και προσωπική. Έχουμε την τάση να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με άλλα πρόσωπα, οι οποίοι έχουν είτε κάτι παραπάνω, ένα αντικείμενο, είτε βρίσκονται σε διαφορετική κατάσταση από εμάς. Στον έρωτα, ζηλεύουν πιο πολύ οι γυναίκες… Λόγια του αέρα, οι γυναίκες απλώς το δείχνουν πιο πολύ από τους άντρες. Πάντως η ζήλεια των γυναικών είναι κάτι που αρέσει στους άνδρες, ιδιαίτερα όταν διεκδικούν(χαρακτηριστικό όμως των αντρών). Επίσης πρέπει να αναφέρω ότι οι γυναίκες σε μια σοβαρή σχέση, προσπαθούν να κρατήσουν τον σύντροφο κοντά τους με κάθε θυσία(«Δικό μου το κουταβάκι, φύγε»), επειδή για να τον κερδίσουν, χρειάστηκε δουλειά. Το σίγουρο είναι ότι μόνο ο ζηλιάρης υποφέρει, και να σας θυμίσω και την δέκατη εντολή, «Οὐκ ἐπιθυμήσεις πάντα ὅσα τῷ πλησίον σου ἐστι.» Γιατί η επιθυμία των ξένων πραγμάτων γεννάει αμαρτία. Θα πρέπει στον καθένα να μην κοιτάμε τι έχει, αλλά τι μας προσφέρει. Μπορεί κάποιος να έχει δις $ αλλά να μην προσφέρει τίποτα στους άλλους και ένας φτωχός μπορεί να δώσει στους συνανθρώπους του πολύ περισσότερα. Σχετικά με την προσωπική ζήλεια δείτε και αυτό το βιντεάκι μέχρι το τέλος…